Celem pracy jest uchwycenie relacji pomiędzy zamieszkiwaniem w strukturze budowlanej a decyzjami projektowymi, które wpływają na postać architektury. Użytkownik nie zmieni powstałej struktury budowlanej, może ją zamieszkać lub nie. Jakie decyzje powinno się podejmować w trakcie procesu projektowego i co powinno wpływać na te decyzje – o tym będzie niniejsza publikacja. Projektowanie architektoniczne powinno koncentrować się na obmyślaniu różnych wizji zamieszkiwania i służyć określeniu najlepszego rozwiązania dla podjęcia najsłuszniejszych decyzji. Projektowanie architektoniczne jest przygotowaniem odpowiedzi na potrzebę użytkownika. Przedmiotem projektowania architektonicznego jest (1) przygotowanie struktury budowlanej, (2) wzbudzenie dążenia do zamieszkania oraz umożliwienie urządzenia się, (3) eksploatacja architektury. Podjęte pierwsze decyzje dotyczące struktury budowlanej przesądzą o jakości zamieszkiwania. Architekt powinien dysponować wiedzą, którą posiada inwestor, i wiedzę tę zastosować do stworzenia przyszłych przestrzeni, które będą zamieszkiwane. Chciałoby się najpierw zamieszkać, a dopiero następnie stworzyć strukturę budowlaną. Architektura bowiem to nie tylko materiał budowlany. Scenariusz potrzeb powinien być taki, aby użytkownik czuł się komfortowo w danej przestrzeni. Wolna struktura budowlana umożliwi urządzenie się i komfortowe życie. Użytkownik przynależący do danej przestrzeni ulega sugestii pola świadomości mieszkaniowej. Wyznaczone, przemyślane i opracowane pole świadomości mieszkaniowej wyzwala u użytkownika nowe, dotąd nieznane, zamiary. Powiemy: tutaj boję się wejść, tutaj chętnie będę przyjmował gości, tutaj chętniej będę się uczył. Architektura nie tylko zaspokaja potrzeby użytkownika, ale tworzy nowe zjawiska. Rozpoznawalna architektura będzie ułatwiać jej użytkowanie. Schody podpowiedzą nam, że możemy po nich wejść do góry, dach zapewni, że tutaj jest bezpiecznie, a próg wskaże nam sąsiadującą przestrzeń. Architektura informuje, steruje i reguluje. Projektujemy przestrzenie, w których ludzie żyją, współdziałają, w których uczą się, kształtują swoje stosunki, tworzą społeczności, organizacje, państwa. Na tym polega doniosłość pracy architekta.
