downtown, modernization, housing estate, community, “architecture of happiness”
śródmieście, modernizacja, kolonia mieszkaniowa, wspólnota, „architektura szczęścia”
The story about my own Home in a downtown multifamily residential (building) in Warsaw began at Hoża street in 1973. At first there were unrealistic and therefore media-based study visions, titled “Open-air museum – Centre”, subsequently in 1985 a (solidarity) housing cooperative was established by the employees of Warsaw University of Technology, a project which was completed within the studio of the Faculty of Architecture, and finally it all ended up in a housing estate in a compact downtown (housing) development with 180 individually designed apartments, 4 green, pedestrian courtyards and an underground parking for 150 cars. From 1990 we have lived in a real, friendly community, whereas the neighbourhood revived thanks to tens of restaurants and cafes. The situation now seems similar to that of my vision from 1973. Botton’s motto turned to be real.
Opowieść o własnym Domu w śródmiejskim warszawskim domu wielorodzinnym na Hożej zaczęła się w 1973 roku. Od nierealnych i dlatego medialnych wizji studialnych zatytułowanych „Skansen – Centrum”, przez założenie solidarnościowej spółdzielni mieszkaniowej pracowników Politechniki Warszawskiej w 1985 roku. Projekt wykonany został w pracowni na Wydziale Architektury i doprowadził do budowy kolonii mieszkaniowej w zwartej zabudowie śródmiejskiej ze 180 indywidualnie projektowanymi mieszkaniami, 4 zielonymi, pieszymi dziedzińcami i podziemnym parkingiem dla 150 samochodów. Od 1990 roku mieszkamy w prawdziwej, koleżeńskiej wspólnocie, a okolica wokół odżyła dziesiątkami restauracji i kawiarni. Jest tak, jak było w mojej wizji z 1973 roku. Motto z Bottona okazało się realne.
