Non omnis moriar. Czyli o bieżącej kondycji neoklasycyzmu w architekturze współczesnej
Wariant tytułu
Non omnis moriar. Or current condition of neoclassicism in modern architecture
Autor
Tołłoczko, Zdzisława
Opublikowane w
Wiadomości Konserwatorskie
Numeracja
nr 47
Strony
18-29
Data wydania
2016
Miejsce wydania
Warszawa
Wydawca
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Język
polski
angielski
DOI
10.17425/WK47NEOCLASSICISM
Słowa kluczowe
Nowy Jork, Londyn, Cambridge, Bukareszt, Kraków, neoklasycyzm, eklektyzm, postmodernizm
New York, London, Cambridge, Bucharest, Krakow, neo-classicism, eclecticism, postmodernism
Abstrakt
Esej niniejszy jest kolejną próbą uchwycenia malejącej perspektywy między pradawnymi źródłami architektury antycznej (klasycznej) a dynamicznym rozwojem architektury obecnej, w której najnowocześniejsza technologia wypiera dawne wartości historyczne. Powyższy tekst ilustruje zanikające wpływy klasycyzmu i preponderancję architektury futurystycznej, choć z pewną dozą optymizmu można dostrzec oznaki interakcji na bieżącą kulturę architektoniczną, w której znaczenie klasycyzmu, czy też nowego klasycyzmu, nie zaniknęło.
This essay is another attempt at grasping the dwindling perspective between prehistoric sources of antique (classic) architecture, and the dynamic development of modern architecture in which the latest technology supersedes the former historic values. The above text illustrates the vanishing influence of classicism and the preponderance of futurist architecture, though with a certain dose of optimism, one can see signs of interaction with current architectonic culture in which the significance of classicism, or the new classicism, has not disappeared.
