adaptacja, generowanie siatek, wskaźnik błędu, metoda elementów skończonych, metoda różnic skończonych, zagadnienia nieliniowe
Abstrakt
The main goal of the presented paper are numerical experiments of the convergence of the adaptation algorithm [4] developed by the author based on remeshing, which form the proof of the concept for the presented algorithm. The main feature of the considered algorithm is an application of the mesh generator to the adaptation with a mesh size function [5]. The proposed method uses a sequence of meshes obtained by successive modification of the mesh size function. The rate of the convergence is obtained numerically considering a known solution. The analysis of the unknown solution was restricted to the assessment of some properties of the strict solution.
Głównym celem artykułu są numeryczne eksperymenty zbieżności algorytmu adaptacji [4] rozwijanego przez autora opartego na „remeshingu”, które potwierdzają koncepcję prezentowanego algorytmu. Główną cechą analizowanego algorytmu jest zastosowanie generatora siatek [5] z zadaną funkcją rozmiaru siatki. Rozwijana metoda wykorzystuje ciąg siatek pokrywających obszar otrzymanych z odpowiednio modyfikowaną funkcją rozmiaru siatki. Otrzymane tempo numerycznej zbieżności zostało uzyskane na znanym rozwiązaniu. Analiza nieznanego rozwiązania została sprowadzona do oceny znanych własności danego rozwiązania, które mogą być obserwowane na rozwiązaniach przybliżonych.
Wydział
Wydział Fizyki, Matematyki i Informatyki
Licencja
Licencja PK
Prawa dostępu
Zasób dostępny dla wszystkich
Na stronie wykorzystywane są pliki cookie, bądź podobne rozwiązania. Aby poznać szczegóły zapoznaj się z polityką prywatności.
