Klimat społeczny Krakowa przełomu XIX i XX wieku charakteryzował się w porównaniu z innymi miastami znacznym ożywieniem życia gospodarczego, politycznego, naukowego i kulturalnego. Czynniki te sprawiły, że Kraków stał się duchową stolicą narodu polskiego jednoczącą rozbity terytorialnie naród dawnej Rzeczypospolitej. Od 1882 r. rozpoczęło w Krakowie formalnie działalność stowarzyszenie naukowców z różnych specjalności, w szczególności nauk humanistycznych. Stowarzyszenie to pod nazwą .Grono Konserwatorów Galicji Zachodniej. postawiło sobie za swój cel rozpocząć na szeroką skalę pracę związane z ratowanie zabytków ruchomych i nieruchomych, znajdujących się zarówno w Krakowie, jak i w miasteczkach i wsiach Galicji. Działając przez okres prawie 30 lat ww. grono pod kierunkiem takich naukowców, jak prof. Sokołowski, prof. Łuszczkiewicz, prof. Tomkowicz wykonało szereg ekspertyz konserwatorskich, własnym sumptem przeprowadziło wiele restauracji konserwatorskich różnorakich obiektów tak w Krakowie, jak i na prowincji. Grono na pożytek władz Galicji wykonało wiele opracowań konserwatorskich, które nosiły znamiona opracowań nazywanych wytycznymi konserwatorskimi do prac restauratorskich. Również do celów opracowań konserwatorskich członkowie Grona wykonali szereg inwentaryzacji architektonicznych obiektów zabytkowych. Ponadto wiele prac Grona z zakresu historii architektury i konserwacji zabytków zostało upublicznione w formie opracowań, tak zwanych 'Tek', dzięki czemu społeczeństwo mogło zapoznać się z dorobkiem teoretycznym i praktycznym tej małej grupy ludzi działającej w wielu wypadkach społecznie na rzecz dobra wspólnego, jakim jest ochrona zabytków i pamiątek narodowych.
The social climate of Krakow at the turn of the 19th and the 20th century, when compared with other cities, was characterised by a significant boom in its economic, political, scientific and cultural life. Those factors turned Kraków into a spiritual capital for the Poles, uniting the territorially partitioned nation of the former Republic of Poland. In 1882, a group of scientists representing diverse specialisations, particularly humanities, started its formal activity in Krakow. The society, which was called .Grono Konserwatorów Galicji Zachodniej. (The Society of Western Galicia Conservators), aimed at taking large-scale actions geared towards saving monuments and landmarks located both in Krakow and in towns and villages of Galicia. Operating for almost 30 years, the above mentioned society, under the supervision of such eminent scientists as Professor Sokołowski, Professor Łuszczkiewicz, Professor Tomkowicz, performed numerous expert conservation evaluations, and at their own expense conducted numerous restorations of various objects both in Krakow and outside the city. For the benefit of the Galicia authorities, the society completed many conservation studies which resembled conservation guidelines for restoration work. For the purpose of conservation studies, the members of the society also completed a series of architectonic monuments inventories. Moreover, many of the society studies concerning history of architecture and landmark conservation were published in the form of so called ‘Folders’, due to which the general public could become acquainted with the theoretical and practical achievements of this small group of people who in many cases did voluntary work to save national and cultural heritage for the common benefit.
