Rationalizing intuition: Vkhutemas and the Pedagogy of Space, 1920–1930
Wariant tytułu
Racjonalizacja intuicji: Wchutiemas i Pedagogika Przestrzeni, 1920–1930
Autor
Bokov, Anna
Data wydania
2018
Miejsce wydania
Kraków
Wydawca
Wydawnictwo PK
Opublikowane w
Defining the architectural space : rationalistic or intuitive way to architecture : monograph. Vol. 2 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej : racjonalistyczna czy intuicyjna droga do architektury : monografia. Vol. 2 / edited by Dariusz Kozłowski
My paper examines the development of the so-called “objective method” by a group of avantgarde artists, architects, and educators in the early twentieth century. An essential condition for both theoretical foundations and aesthetic canons of modernism, this method sought to translate contemporary science and visual abstraction into a coherent technology of “rational” knowledge. This knowledge, in turn, served as the basis for design pedagogy, introduced at radical institutions, such as Vkhutemas in Russia and the Bauhaus in Germany. The core curriculum at Vkhutemas, and, in particular the course called “Space,” was the first venture of its kind to implement the objective method on a mass scale. The principal elements explored in this curriculum – space and form – were a priori abstract, challenging existing academic conventions and forming what can be considered a new modernist order.
W niniejszym artykule analizuję tak zwaną „metodę obiektywną” opracowaną na początku XX wieku przez grupę awangardowych artystów, architektów i dydaktyków. Stanowiąc niezbędny warunek dla teoretycznych podstaw i estetycznych kanonów modernizmu, metoda ta miała na celu przełożenie współczesnej nauki i wizualnej abstrakcji na spójną technikę „racjonalnej” wiedzy. Wiedza ta z kolei posłużyła za podstawę pedagogiki projektowej wprowadzonej w takich radykalnych instytucjach jak Wchutiemas w Rosji i Bauhaus w Niemczech. Podstawa programowa uczelni Wchutiemas, a zwłaszcza kurs o nazwie „Przestrzeń”, był pierwszym przedsięwzięciem tego rodzaju, gdzie metodę obiektywną wdrożono na masową skalę. Główne elementy omawiane w tym programie nauczania – przestrzeń i forma – były a priori abstrakcyjne, kwestionując istniejące konwencje akademickie i tworząc coś, co można uznać za nowy modernistyczny porządek.
