Architecture, fashion, rationalism? Concrete shells and architectural concepts in parisian haute couture by Cristóbal Balenciaga
Wariant tytułu
Architektura, moda, racjonalizm? Betonowe konstrukcje łupinowe i architektoniczne koncepcje w paryskim haute couture Cristóbala Balenciagi
Autor
Drozdowski, Adam
Data wydania
2018
Miejsce wydania
Kraków
Wydawca
Wydawnictwo PK
Opublikowane w
Defining the architectural space : rationalistic or intuitive way to architecture : monograph. Vol. 8 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej : racjonalistyczna czy intuicyjna droga do architektury : monografia. Vol. 8 / edited by Anna Mielnik
Strony
23-32
Język
angielski
ISBN
978-83-65991-13-3
Słowa kluczowe
modernism, concrete shells, fashion, architecture and fashion relations, Balenciaga, Torroja
modernizm, konstrukcje łupinowe, moda, związki architektury i mody, Balenciaga, Torroja
Abstrakt
One of the innate characteristics of fashion, which is often referred to as capitalism’s favourite child, is its variability. Architecture seems to be at the other end of the spectrum, according to classic rules, buildings should convey values such as durability. On the other hand, these two worlds have the same objective and yardstick – human. It’s the body that inspires both fields in terms of proportion and sense of movement. These issues were vital for the last of the grands couturiers, Cristóbal Balenciaga. His designs are full of ovoid, modernist forms and show the designer’s profound understanding of the material he used. Often, he used invisible constructions that share a resemblance with reinforcements common in concrete architecture. Both form and construction make the fashionable ideas of Balenciaga similar to concrete shells, such as those designed at the same time by Eduardo Torroja.
Jedną z immanentnych cech mody, nazywanej „ulubionym dzieckiem kapitalizmu”, jest zmienność. Architektura wydaje się być na przeciwnym biegunie tego spektrum, według klasycznych reguł budynki odnoszą się do wartości takich jak trwałość. Z drugiej strony, te dwa światy wiąże wspólny cel oraz miara – człowiek. To z niego obie dziedziny czerpią proporcje i ideę ruchu. Powyższe kwestie były kluczowe dla ostatniego z grands couturiers Cristóbala Balenciagi. Projekty kreatora operują obłymi, modernistycznymi formami oraz są świadectwem dogłębnego zrozumienia materiału, nierzadko pojawiają się w nich niewidoczne elementy konstrukcyjne, które można porównać do stosowanych w architekturze żelbetowej zbrojeń. Zarówno forma, jak i konstrukcja sprawiają, że modowe pomysły Balenciagi przypominają powstające w tym samym czasie betonowe konstrukcje łupinowe, których przykładem mogą być budynki projektowane przez Eduardo Torroję.
