This paper focuses on architectural transformations of some post-industrial objects into sacral functions. The discussed works mainly relate to churches, chapels and parish houses of various Christian denominations, mainly Protestant. Such transformations provoke questions about the limits of acceptance for adaptation works in the context of objects associated with a religious cult. The doubts that arise are connected primarily with the theological-liturgical dimension, that means the interpretation of the sacrum space. As far as conservation work is concerned, the analysed examples confirm the thesis of high architectural potential inherent in post-industrial objects. They also show a wide spectrum of possible interferences in a given structure during the conversion process.
W artykule skupiono się na problematyce architektonicznych przekształceń wybranych przypadków obiektów poprzemysłowych na funkcje sakralne. Przykłady dotyczą adaptacji dawnych fabryk na funkcje religijne lub z nimi związane (kościoły, kaplice, domy parafialne, itp.) dla różnych wyznań chrześcijańskich, głównie protestanckich. Takie konwersje rodzą pytania o granice akceptacji działań adaptacyjnych w kontekście obiektów związanych z kultem religijnym. Pojawiające się wątpliwości dotyczą przede wszystkim wymiaru teologiczno-liturgicznego, a mianowicie interpretacji przestrzeni sacrum. W ujęciu konserwatorskim analizowane przypadki potwierdzają tezę o dużym potencjale architektonicznym tkwiącym w obiektach poprzemysłowych i możliwościach ingerencji w ich strukturę w procesie konwersji.
