The 1914 demolition of the Archbishop’s Palace, which was built in the thirteenth century, on the sets of Burgos Cathedral, a World Heritage Site, is currently a topical issue due to the cathedral’s 800ᵗʰ anniversary being celebrated in 2021. In the light of the debate surrounding the proposal of a new door for the main facade by Antonio López, UNESCO has warned it may withdraw its protection. A similar controversy took place a century earlier, and it would be good to learn from Lampérez’s consolidation. Chief Architect of the Cathedral Vicente Lampérez y Romea had to collect all attempts on the demolition that had taken place since the mid-nineteenth century, according to defenders, embellishing the Cathedral and getting new perspectives of the monument; joining the restoration criteria; dealing with major problems of the consolidation and the emergence of important elements that modified the project. It demonstrated how Lampérez avoided and corrected initial errors, introduced new criteria in the history of restoration, resulting in a better understanding of the behavior of the masonry.
W roku 2021 obchodzono 800-rocznicę rozpoczęcia budowy katedry w Burgos, obiektu znajdującego się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przy tej okazji doszło do kontrowersji wokół wymiany drzwi w głównej elewacji. Projekt, który zaproponował Antonio López, spowodował pojawienie się groźby usunięcia zabytku z prestiżowej listy. Do sporu doszło również w 1914, kiedy Vicente Lampérez y Romea, kierujący restauracją katedry, zaproponował wyburzenie XIII-wiecznego pałacu arcybiskupiego, stojącego w jej sąsiedztwie. Według jego zwolenników, zabieg ten uczynił świątynię piękniejszą i umożliwił odsłonięcie jej monumentalnej bryły. Lampérez starał się łączyć kryteria konserwatorskie z potrzebą estetycznego i widokowego scalenia detali tak, by uzyskać ekspozycję dającą jednoznaczne przekonanie o znaczeniu i wartości katedry. Architekt musiał udokumentować wszelkie zmiany, jakie zaszły w otoczeniu, by przekonać oponentów o celowości swego pomysłu. Obecny spór o drzwi katedry jest reminiscencją tamtego, kolejną próbą określenia stopnia nasycenia obiektu zabytkowego nowymi elementami, które – choć śmiałe – mają za zadanie scalać, znajdując w kreacji uzupełnienie dla konserwacji.
