Metoda szacowania pojemności stadionów dla dużych miast
Author
Usydus, Szymon
Data powstania
2021
Language
Polish
Keywords
stadion, piłka nożna, zapotrzebowania, Europa Środkowa
Abstract
W ostatnich dziesięcioleciach stadiony piłkarskie zlokalizowane na obrzeżach miast, za sprawą rozległych przestrzeni okołostadionowych, ewoluowały do rangi ich współczesnych wizytówek. W tym procesie ewolucji, charakterystycznym zwłaszcza dla dużych miast, otoczenia stadionów przybrały cechy nowoczesnych dzielnic komercyjnych. Ich punktami centralnymi pozostają zwykle obiekty sportowe i, monumentalne w porównaniu do reszty zabudowy, stadiony piłkarskie. Z biegiem czasu wokół każdego z nich narastała, kształtowana przez te obiekty, tkanka miejska nowych dzielnic.
Realizacja coraz bardziej innowacyjnych koncepcji urbanistycznych wokół obiektów sportowych pociąga za sobą coraz większe nakłady finansowe. W związku z powyższym nasuwa się pytanie: Czy istnieje prosty sposób na ograniczenie ryzyka związanego z realizacją tego typu inwestycji i oszacowania wielkości obiektu sportowego względem liczby mieszkańców miasta? Czy są w tym zakresie jakieś (dostrzegalne) korelacje i podobieństwa między miastami wybranymi w Europie Środkowej miastami o podobnej wielkości?
Autor próbuje odpowiedzieć na te pytania w odniesieniu do szerszego spektrum kształtowania struktury przestrzennej – kompozycji urbanistycznej miast. Charakteryzuje zjawiska i wybrane komponenty infrastruktury stadionowej w zależności od identyfikowanych, zmiennych czynników. W badaniu autor podejmuje próbę wytłumaczenia skąd wynikają różnice między skrajnymi wynikami przypisywane poszczególnym miastom o podobnej wielkości.
Opracowanie stanowi badanie cząstkowe wykonane na potrzeby dysertacji autora zatytułowanej: „Znaczenie stadionów piłkarskich i kompozycja ich otoczenia w aglomeracjach Europy Środkowej”. Projekt ma na celu wykazanie znaczenia stadionów w przestrzeni miejskiej, ich optymalnych rozwiązań funkcjonalnych i kompozycji urbanistycznej otoczenia oraz ich oddziaływania na rozwój stolic i największych aglomeracji Europy Środkowej – w skali regionalnej, aglomeracji i dzielnicy.
