Artykuł stanowi próbę poszukiwań elementów świadczących o lokalnej tożsamości Pekinu – ponad dwudziestomilionowego miasta, stolicy jednego z najszybciej rozwijających się państw. Rozwój ten wiąże się z ogromnymi przekształceniami przestrzeni miasta, co nie pozostaje bez znaczenia dla krajobrazu. Podstawowe pytanie, wokół którego zbudowana jest praca brzmi: czy pośród procesów urbanizacji pochłaniających tereny otwarte i zmieniających je w miasto; pośród procesów metropolizacji zamieniających miasto w metropolię, oraz wobec globalizacji upodobniającej Pekin do innych miast lub metropolii da się scharakteryzować elementy wyróżniające stolicę Państwa Środka, określające jej wyjątkowy i unikalny charakter? Puenta pracy skłania ku refleksji, że wobec unifikacji form, trudno o zachowanie tożsamości krajobrazu wielkiego miasta sensu largo. Tym niemniej możliwe jest odszukanie pojedynczych komponentów lub fragmentów miasta charakteryzujących się określoną tożsamością.
