The traditional house as an expression of conservative values and the culture of continuation
Wariant tytułu
Dom tradycyjny jako wyraz wartości konserwatywnych i kultury kontynuacji
Autor
Zaguła, Artur
Data wydania
2016
Miejsce wydania
Kraków
Wydawca
Wydawnictwo PK
Opublikowane w
A house in a city : properties of an architectural thing : monograph. Vol. 2 = Dom w mieście : właściwości rzeczy architektonicznej : monografia. Tom. 2 / edited by Maria Misiągiewicz
Tytuł serii
Monograph, nr 530. Architecture
Strony
89-97
Język
angielski
ISSN
0860-097X
Słowa kluczowe
culture of continuation, traditional home, classical architecture, natural materials
kultura kontynuacji, dom tradycyjny, architektura klasyczna, materiały naturalne
Abstrakt
The article presents the thesis that residential homes built in historical styles, and especially residential homes built from traditional materials, are closely linked to the conservative values of their inhabitants. The introduction puts forward the theoretical basis for the essay, in the form of Demetri Porphyrios’s understanding of classical architecture, as well as the link between material and society according to Hannah Arendt and Leon Krier. Further on, the article raises the question of material as a tool in the hands of the architect for rooting a building (in a philosophical sense) in time. Then it looks at examples of modern projects by Quinlan Terry, as well as the ideas of current architects. Modern realities are also presented in the article, in the form of an analysis of Polish approaches to residential homes. At its conclusion, the article returns to philosophy and reveals the link between the physicality of architecture and the materials themselves with the perception of values and rootedness.
Rozdział prezentuje tezę, że domy mieszkalne budowane w stylach historycznych, a szczególnie domy mieszkalne budowane z tradycyjnych materiałów, łączą się ściśle z konserwatywnymi wartościami ich mieszkańców. We wstępie przedstawiona zostaje teoretyczna baza pod rozważania w postaci rozumienia klasycznej architektury według Demetriego Porphyriosa oraz związku między materiałem a cywilizacją według Hanny Arendt oraz Leona Kriera. W dalszej części rozdziału podniesiona zostaje kwestia materiału jako narzędzia w rękach architekta do osadzenia budynku w (filozoficznie pojętym) czasie. Następnie przytoczone zostają przykłady współczesnych realizacji Quinlana Terry’ego, a także myśli współczesnych architektów. Współczesne realia zostają także przez autora przywołane w postaci analizy polskiego podejścia do domu mieszkalnego. W zakończeniu następuje powrót do filozofii i wykazanie związeku fizyczności architektury i samych materiałów z odczuciem wartości i zakorzenienia.
