Rozprawa doktorska podejmuje problematykę wyodrębnienia elewacji ze :struktury zewnętrznej budynku jako elementu autonomicznego, ukształtowanego niezależnie od jego struktury wewnętrznej. Odseparowanie formy zewnętrznej (w pracy nazwanej „opakowaniem") umożliwiło przeprowadzenie badań dotyczących zagadnień styku przestrzeni wnętrza i zewnętrza budynku. W rozprawie wskazano na podobieństwa pomiędzy opakowaniami codziennego użytku a architekturą, która w niektórych przypadkach „opakowuje" funkcje wnętrza.
Sposób kształtowania opakowania, poprzez wyraźne wymknięcie wnętrza budynku lub łączenie go z przestrzenią zewnętrzną, w znaczący sposób wpływa na ogólny charakter budynku. Wskazuje moment, w którym zaczyna lub kończy się budynek, staje się krawędzią między pustką i bryłą, między wnętrzem i zewnętrzem. Na granicy tych bytów zostaje wytworzona nietypowa przestrzeń – „międzyprzestrzeń”, już nie zewnętrzna, ale jeszcze nie wewnętrzna. Umożliwia ona oglądanie opakowania z wnętrza, co sprawia, że staje się ono dwustronne i przestrzenne.
W pracy przedstawiono przykłady budynków, które dzięki formie opakowanej zyskały nową, dodatkową przestrzeń. Zauważono zależność pomiędzy wielkością występującej w budynku międzyprzestrzeni a dwustronnością opakowania, co wpłynęło na wyodrębnienie w części badawczej pracy trzech typów elewacji opakowanych: „pudełka", „folii", „kotyliona”.
Badania przeprowadzono na podstawie analizy stu obiektów architektonicznych z całego świata, z których szczegółowo w pracy opisano dwadzieścia siedem.
This dissertation takes up the issue of separating the elevation as autonomous to the external structure of a building and shaped independently from the internal one. Distinction of such an independent, external form (hereinafter referred to as packaging) allowed conducting a research study on the point of contact between internal and external spaces of buildings. The thesis brings to light some similarities and analogies between common packaging types and architecture, which in some cases literally packages interior functions.
The way of shaping a packaging – whether it explicitly encloses the interior or allows a connection with the outside – has a strong impact on the general character of the building. It points out the moment in which the building starts or ends; it turns into an edge between the solid and the void, the inside and the outside. On the very edge of these two entities an unusual space is created: an inter-space that is no longer external and not yet internal.
Case studies analysed in the thesis consist of buildings in which the packed forms allowed creating this new, additive type of space. A hundred of buildings analysed during the research – 27 of which are presented in the thesis – revealed a relation between the dimensions of the inter-space and the autonomy of the two sides of packaging. It allowed to distinct the three types of packed elevations: a “box”, a “foil”, and a “cotillion”.
