Artykuł zwraca uwagę na nową architekturę nurtu dekonstrukcji, zwłaszcza muzea projektowane przez amerykańskiego architekta polskiego pochodzenia Daniela Libeskinda. Najnowsza realizacja Libeskinda – Muzeum Wojskowości w Dreźnie, otwarte 15 października 2011, budzi wiele kontrowersji, bowiem współczesna, odważna forma została zderzona z zabytkowym, klasycystycznym obiektem, pochodzącym z drugiej połowy XIX wieku. Architekt poszukuje w swoich kreacjach emocji i wrażeń, jako elementów, które najmocniej przemawiają do odbiorców. Autorka przedstawia również kilka autorskich wypowiedzi Libeskinda, dotyczących jego filozofii architektury.
The article draws attention to the new architecture of deconstruction, particularly museums designed by an American architect of Polish origin, Daniel Libeskind. The latest realisation of Libeskind – the Military History Museum in Dresden, opened on 15 October 2011, arouses much controversy since its brave modern form was contrasted with the historic classicist object originated in the 2nd half of the 19th century. The architect seeks emotions and impressions in his creations, as those elements seem to make the greatest impact on viewers. The author also presents several Libeskind’s statements concerning his philosophy of architecture.
