Artykuł przedstawia wyniki oceny toksyczności osadów dennych rzeki Detroit przeprowadzonej z wykorzystaniem biotestu Microtox. Artykuł podejmuje też próbę odpowiedzi na pytanie, czy opisywany biotest jest miarodajnym narzędziem do oceny tej toksyczności przy dużej liczbie współwystępujących w osadach zanieczyszczeń. Wyniki przeprowadzonych badań nad stopniem zanieczyszczenia pobranych osadów wykazały, że osady te są zanieczyszczone zarówno metalami (kadm, miedź, ołów, rtęć i nikiel), jak i zanieczyszczeniami organicznymi (PCB, benzo(a)antracen, fluaranten, piren, PAH). Dystrybucja stężeń tych zanieczyszczeń wykazała duża zmienność przestrzenną i silną zależność od lokalizacji źródeł zanieczyszczenia. Przeprowadzone testy Microtox nie potwierdziły natomiast toksyczności osadów wykazujących najwyższe stężenia zanieczyszczeń, jak również nie wykazały korelacji pomiędzy wynikami biotestu i badań laboratoryjnych.
The paper presents results of the Detroit River sediment toxicity assessments performed with a Microtox bioassay. The study also aims to answer the question whether the described bioassay is a reliable tool for assessing sediment toxicity with a large number of co-occurring contaminants. Results of the laboratory analyses showed that the sediments are contaminated with heavy metals (cadmium, copper, lead, mercury, and nickel), and also organic pollutants (PCBs, benzo(a)anthracene, fluaranten, pyrene, and PAHs). Contaminant distributions showed large spatial variability and strong dependence on the localization of pollution sources. The tests did not confirm toxicity of sediments exhibiting the highest level of contamination for metals and organic compounds, and did not show any correlation between the Microtox results and contaminant concentrations.
