Defining the architectural space : rationalistic or intuitive way to architecture : monograph. Vol. 6 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej : racjonalistyczna czy intuicyjna droga do architektury : monografia. Vol. 6 / edited by Tomasz Kozłowski
Strony
89-99
Język
angielski
ISBN
978-83-65991-11-9
Słowa kluczowe
architecture, Pattern Theory, form theory, adaptability
architektura, teoria wzorców, teoria form, adaptywność
Abstrakt
The form language is part of the emerging idea of adaptive architectural design theory. The adaptive design combines the scientific basis of perception and definition of forms, with indicated possibilities of its creative application. This theory assumes certain invariants of form, or in other words – identified formal properties (which should not be taken for specific types, typologies, or styles) that may constitute features of adaptive architecture. They are independent of the time and context of particular architectural creations. So what are those specific properties of adaptive architecture? To what distinctive degree does the architectural object comply with the universal principles of design and this internal nature, expressed through the feelings of its users?
Język form to część rodzącej się koncepcji teorii architektonicznej, projektowania adaptywnego, łączącej naukowe podstawy percepcji i definiowania formy oraz wskazującej na możliwości jej twórczego zastosowania. Zakłada ona pewne niezmienniki formy, zidentyfikowane formalne właściwości (których nie należy utożsamiać z konkretnymi typami, typologiami czy stylami), które stanowić mogą cechy architektury adaptywnej. Są one niezależne od czasu i kontekstu powstania dzieła architektonicznego. Jakie są zatem owe właściwości architektury adaptywnej? Do jakiego określonego stopnia obiekt architektoniczny jest zgodny z uniwersalnymi zasadami projektowania i wewnętrzną naturą, odczuciami jego użytkowników?
