W pracy przedstawiono autorską modyfikację klasycznej metody FMEA skupiając się w szczególności na wyznaczaniu wskaźników krytyczności: znaczenia wady, przewidywanego prawdopodobieństwa jej wystąpienia oraz możliwości jej wykrycia. Zaproponowano uzupełnienie tradycyjnych wskaźników ryzyka o wskaźnik kosztów związanych z konsekwencjami wystąpienia potencjalnej wady. Modyfikacja analizy FMEA polegała na odwróceniu toku postępowania klasycznego podejścia. Zaproponowano usystematyzowanie potencjalnych wad ze względu na skutki jakie mogą wywołać w elementach rozważanego systemu. Następnie zdefiniowano związki przyczynowo-skutkowe pomiędzy wadami a elementami systemu co pozwoliło określić skutki jakie mogą wywołać w zakresie realizowanych funkcji systemu. Prawdopodobieństwo wystąpienie wady zostało zastąpione poprzez subiektywne szacowane prawdopodobieństwo. Zaproponowano ocenę krytyczności wad w dwóch etapach. W pierwszym określa się wskaźnik znaczenia wady na podstawie zdolności systemu do realizacji funkcji dla których został stworzony. W drugim etapie określa się pozostałe wskaźniki przy których korzystanie z systemu nie jest racjonalnie uzasadnione. Opracowana metoda FMEA została wykorzystana do analizy układu hydraulicznego stosowanego w turbinach wiatrowych. Opracowana metoda została zaimplementowana zarówno dla pojedynczego elementu układu hydraulicznego jak i całego układu. Opracowana metoda dzięki wykorzystaniu relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy uogólnionymi wadami oraz funkcjami systemu umożliwia ograniczenie wpływu wiedzy, doświadczenia oraz subiektywnych ocen użytkowników.
The PhD thesis presents an original modification of the classic FMEA method, focusing in particular on determining criticality indicators: the significance of the defect, the expected probability of its occurrence, and the possibility of its detection. It was also proposed to supplement the risk indicators with an additional factor: costs related to the consequences of failure. The main modification of the FMEA analysis was reversing the course of the classical approach. It was proposed that potential defects be systematized according to the effects they can cause in the elements of the system under consideration. The probability of the
failure occurrence was replaced by a subjective, estimated probability. A criticality assessment was proposed in two stages. In the first, the severity of the failure is determined based on the system’s ability to perform the functions for which it was created. In the second stage, the remaining indicators are determined for which the use of the system is not rationally justified. The developed FMEA method was used to analyze the hydraulicsystem used in wind turbines. The developed method was implemented for a single element of the hydraulic system as well as the entire system. Thanks to the use of cause-effect relationships between
generalized defects and system functions, the developed method allows for limiting the influence of knowledge, experience, and subjective assessments of users.
