Kołobrzeg, podobnie do innych miast na tzw. Ziemiach Odzyskanych, uległ znacznemu zniszczeniu w wyniku działań wojennych w 1945. Pomimo strat w przedwojennej tkance miejskiej pozostałości dawnego układu urbanistycznego pozostały nadal widoczne. Zaistniałe procesy urbanistyczne można podzielić na kilka wyraźnie zdefiniowanych okresów, kształtowanych przez decyzje polityczne i zmieniające się trendy architektoniczne. Artykuł analizuje przemiany urbanistyczne w Kołobrzegu po II wojnie światowej oraz ich kontekst społeczny, polityczny i kulturowy. Autorzy proponują analizę genezy procesów decyzyjnych, prac projektowych i odbudowy zabytków w celu lepszego zrozumienia ewolucji przestrzennej miasta. Badania oparte są na kwerendach archiwalnych, analizie źródeł i przeprowadzone z wykorzystaniem metody porównawczej. Podkreślone zostały specyficzne problemy związane z odbudową miast w okresie Polski Ludowej, w tym konflikt między służbami konserwatorskimi a pragmatycznym podejściem władz.
Kołobrzeg, like other cities in the so-called “Recovered Territories,” suffered extensively during the military operations of 1945. Despite the losses in the prewar city fabric, the remains of the former urban plan remained visible. The postwar urban processes cab be divided into three clearly defined periods affected by political decisions and changing architectural trends. This paper analyzes the urban transformations in Kołobrzeg and their social, political and cultural context. The authors present an analysis od the genesis of decision-making processes, design work and reconstruction of historic buildings to better analyze the city’s spatial evolution. The study is based on archive queries, source analyses and the use of a comparative method. The paper emphasizes the specific problems concerning the reconstruction of cities in Poland during the communist period, including the conflict between the conservation services and the pragmatic approach of the authorities.
