Construction and character, the architecture of Auguste Perret
Wariant tytułu
Konstrukcja i charakter, architektura Auguste'a Perreta
Autor
Malacarne, Gino
Data wydania
2017
Miejsce wydania
Kraków
Wydawca
Wydawnictwo PK
Opublikowane w
Defining the architectural space : transmutations of concrete : monograph. Vol. 1 = Definiowanie przestrzeni architektonicznej : transmutacje betonu : monografia. Vol. 1 / edited by Maria Misiągiewicz
Strony
53-61
Język
angielski
ISBN
978-83-7242-958-2
Słowa kluczowe
construction, character, skeleton or charpente, order, tectonic
konstrukcja, charakter, szkielet lub charpente, porządek, tektonika
Abstrakt
In the architecture of Perret, characterized by the use of reinforced concrete, the relationship between form and construction is very close. A system of coherence between the constructive system and the architecture, between form and construction, characterizes his work. For Perret „an architecture that does not come from a constructive system is nothing but fashion”. His architecture and the forms adopted are coherent with the chosen construction system, in which not only the practical purpose but also the representative one is evident.
Some interesting and coherent research is based on the correspondence between the constructive system and the formal-representative system that highlights the character and appropriateness of the building with respect to the theme. Techniques and construction also impose on the form some necessary limits that free the architectural invention.
W architekturze Perreta, charakteryzującej się użyciem żelazobetonu, związek formy i konstrukcji jest niezwykle ścisły. Jego dzieła cechuje spójność pomiędzy systemem konstrukcyjnym a architekturą, między formą a konstrukcją. Dla Perreta „architektura, która nie opiera się na systemie konstrukcyjnym, jest niczym innym jak tylko modą”. Jego architektura i przyjęte formy są spójne z wybranym systemem konstrukcyjnym, w którym widoczny jest zarówno praktyczny jak i reprezentatywny cel.
Kilka ciekawych i spójnych badań opiera się na zgodności pomiędzy systemem konstrukcyjnym a formalno-reprezentatywnym, który podkreśla charakter i zasadność budynku w odniesieniu do tematu. Techniki i konstrukcja narzucają formie pewne niezbędne ograniczenia, uwalniając tym samym inwencję architektoniczną.