Przedmiotem analiz, zawartych w artykule jest rola światła dziennego, jego wpływ na kształtowanie i odbiór architektury oraz wnętrza świątyni. Od najdawniejszych lat w szczególności dla obiektów sakralnych religii chrześcijańskiej element światła słonecznego stanowił niezbędny wyznacznik dla powstających kościołów. Światło słoneczne decyduje o odbiorze przestrzeni, podkreśla i uwidacznia architekturę, wpływa na jej estetyczną formę, jednocześnie staje się wyznacznikiem emocji związanych z postrzeganiem. Człowiek angażuje zmysł wzroku, mózg przetwarza zarejestrowane obrazy, obraz, jaki powstaje w mózgu jest efektem odbitego światła, które obite od widzianego obrazu wpada do oka. Każdy z nas widzi inaczej. Jednocześnie istnieją wspólne powtarzalne zbiory wrażeń, które decydują o walorach estetycznych. To, jak i jakie światło wpływa na kształtowanie plastyki wnętrza obiektów sakralnych, staje się wyznacznikiem postrzegania przestrzeni sacrum.
The article analyses the role of daylight, its influence on shaping and reception of architecture and interior of a temple. Since the earliest days, especially for sacred buildings of the Christian religion, the element of sunlight has been a necessary determinant for the emerging churches. Sunlight determines the reception of space, emphasizes and reveals the architecture, influences its aesthetic form, and, at the same time, becomes a determinant of emotions related to perception. People engage their sight, the brain processes the recorded images; the image, that is generated in the brain, is the result of reflected light, which, reflected from the viewed image, hits the eye. Everyone sees differently. At the same time, there are some common repeatable collections of impressions which determine the aesthetic value. What type of light influences shaping the vividness of the interior of sacred buildings and how it happens becomes a determinant of the perception of the sacred space.
