Techniczne aspekty odbudowy i utrzymania obiektów zespołu pokamedulskiego w Wigrach
Wariant tytułu
Technical aspects of reconstruction and preservation of the former Camaldolese monastery in Wigry
Autor
Malesza, Jarosław
Miedziałowski, Czesław
Malesza, Mikołaj
Data wydania
2014
Miejsce wydania
Warszawa
Wydawca
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Język
polski
angielski
Słowa kluczowe
Wzgórze Wigierskie, budynki i konstrukcje wzgórza, uszkodzenia i deformacje, stan techniczny, monitorowanie przemieszczeń, badania i zabezpieczenia
Wigry Hill, buildings and structures of the Hill, damage and deformation, technical condition, displacement monitoring, research and protection
Abstrakt
Klasztor Kamedułów wybudowano w siedemnastym wieku na sztucznie usypanym wzgórzu na wyspie jeziora Wigry w północno-wschodniej Polsce. W okresie ponad dwustu lat istnienia budynki tworzące zespół klasztorny ulegały procesom postępującej korozji, jak również ulegały istotnym zniszczeniom podczas dwóch wojen światowych w dwudziestym wieku. Po obu niszczycielskich wojnach światowych obiekty klasztorne były rekonstruowane i odnawiane. Wszystkie obiekty klasztorne wzniesiono na dwóch ziemnych tarasach o zmiennej wysokości od 6 do 8 m. Tarasy uformowano jako nasypy, a wcześniejsze podziemne korytarze i galerie uległy zasypaniu gruzem kamienno-ceglanym i kruszoną cegłą z wcześniejszych konstrukcji klasztornych. Geotechnicznie Wzgórze budują różne warstwy, a ich wpływ na ogólną stateczność wzgórza, przemieszczenia i deformacje istniejących budynków klasztornych był obiektem pomiarów i monitoringu. Rezultaty tego monitorowania przedstawiono w pracy. Grubość nasypowych warstw gruntu waha się od 1 do 5 m, a wartości parametrów geotechnicznych warstw i ich określenie ma wpływ na aktualny stan i przyszłą renowację budynków poklasztornych. W 2004 roku budynki były poddane obciążeniom dynamicznym powstałym w wyniku trzęsienia ziemi o intensywności 5,3 stopnia w skali Richtera, pomimo że region ten jest uważany za asejsmiczny i nigdy nie był obszarem oddziaływań sejsmicznych.
The Camaldolese Monastery was built in 17th century on a man-made hill located on an island on Lake Wigry in north-east Poland. For over 200 years the monastic buildings have been subjected to progressive corrosion and were seriously damaged during each of the two 20th century World Wars. After each World War, the monastery buildings were reconstructed and renovated. The monastic buildings were built on two earth terraces varying in height from six to eight metres. The terraces were formed as embankments and the earlier underground corridors and galleries were filled with stone and brick rubble and crushed brick from older monastic structures. Geotechnically the hill comprises various layers. Their impact on the overall stability of the hill, as well as on displacement and deformation of existing monastic buildings has been monitored and measured. The monitoring results are presented in this paper. The thickness of the backfilled soil layers ranges from one to five metres. Their geotechnical characteristics impact the current condition of the monastic structures and determine how they must be renovated in the future. In 2004 the buildings were subjected to a dynamic stress as a result of an earthquake, which registered 5.3 on the Richter scale, even though the region is not considered to be subject to seismic activity.
