W artykule przedstawiono zastosowanie teorii błędów maksymalnych do wyznaczania hierarchii dynamicznej dokładności systemów pomiarowych dla przypadku kryterium całkowo-kwadratowego. Przedstawiono procedurę wyznaczania sygnałów maksymalizujących powyższe kryterium z wykorzystaniem algorytmu genetycznego i w odniesieniu do wzorca realizującego transformację niezniekształcającą. Ograniczenia nałożone na sygnały maksymalizujące dotyczą amplitudy i prędkości narastania. W [1] zamieszczono wyniki badań dolnoprzepustowych układów czwartego rzędu dla przypadku dziedziny czasu ciągłego, natomiast poniższy artykuł przedstawia rozwiązania dotyczące układów trzeciego rzędu uzyskane dla przypadku czasu dyskretnego w oparciu o relacje omówione szczegółowo w [2].
W artykule przedstawiono zastosowanie teorii błędów maksymalnych do wyznaczania hierarchii dynamicznej dokładności systemów pomiarowych dla przypadku kryterium całkowo-kwadratowego. Przedstawiono procedurę wyznaczania sygnałów maksymalizujących powyższe kryterium z wykorzystaniem algorytmu genetycznego i w odniesieniu do wzorca realizującego transformację niezniekształcającą. Ograniczenia nałożone na sygnały maksymalizujące dotyczą amplitudy i prędkości narastania. W [1] zamieszczono wyniki badań dolnoprzepustowych układów czwartego rzędu dla przypadku dziedziny czasu ciągłego, natomiast poniższy artykuł przedstawia rozwiązania dotyczące układów trzeciego rzędu uzyskane dla przypadku czasu dyskretnego w oparciu o relacje omówione szczegółowo w [2].
