Przemijanie dotyczyło do niedawna głównie ludzkiego życia, które, będąc formą biologiczną i poddając się upływowi czasu, ulega unicestwieniu. W opozycji do niego, przedmioty, a tym bardziej przekazywane wartości, wiedza i umiejętności – były zawsze znacznie trwalsze, nawet niezniszczalne. Dzisiaj, w epoce kubków jednorazowych, chodzi właśnie o zużycie, przemijanie. Trwanie architektury nabrało wymiaru czysto historycznego.
Up until quite recently, the phenomenon of passing away concerned chiefly the human life which as biological form subject to the passage of time, becomes gradually annihilated. In opposition to the human life, objects, and especially values, knowledge and skills – have always been more permanent, not to say indestructible. Today, in the era of disposable cups, the issue of wear and tear has become a topical one. The permanence of architecture has acquired a purely historical dimension.
