Wiele powojennych przed- i posoborowych kościołów – wzorcowych i kanonicznych – weszło do annałów historii polskiej architektury. Jednak pytania o kondycję współczesnej architektury sakralnej w Polsce wciąż pozostają bez odpowiedzi. Posoborowe otwarcie się Kościoła na świat, spowodowało upowszechnienie naśladownictwa, bezguścia, kiczu i tandety, a nawet żartu architektonicznego. Być może przyszedł czas na minimalizm, prostotę i skromność – panaceum na utarty i spowszedniały już zestaw form eklektyczno-historycznych? Niniejszy tekst próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy dominującą kategorią dzisiejszej sztuki sakralnej jest oryginalność – ponad wartościami estetycznymi czy funkcjonalnością.
Numerous model and canonical postwar churches from before and after the Second Vatican Council entered in the annals of the history of Polish architecture. However, questions about the condition of contemporary sacral architecture in Poland are still left unanswered. Opening the Church to the world after the Council disseminated imitation, tastelessness, kitsch, trash and even architectural jokes. Perhaps the time has come for minimalism, simplicity and modesty – a panacea to a widespread and commonplace collection of eclectic historical forms. This text attempts to answer the question if the prevailing category of today’s sacral art is originality – above aesthetic values or functionality.
Klasyfikacja PKT
640000 Architektura
Wydział
Wydział Architektury
Licencja
Licencja PK. Brak możliwości edycji i druku.
Prawa dostępu
Zasób dostępny dla wszystkich
Na stronie wykorzystywane są pliki cookie, bądź podobne rozwiązania. Aby poznać szczegóły zapoznaj się z polityką prywatności.
