Na przestrzeni 70 lat terminale pasażerskie w portach lotniczych przeszły ewolucję od szopy-hangaru do dojrzałego, skrystalizowanego modelu budynku użyteczności publicznej. Teoretyczne zaplecze projektowania, obok tradycyjnych zasad kompozycji, stanowią dla terminali przede wszystkim zmieniające się wymagania funkcjonalne podążające za rozwojem technologii. Historia przemian formy, funkcji i konstrukcji oraz znaczenia symbolicznego może być wdzięcznym polem badań nad przemianami zachodzącymi we współczesnej architekturze.
During the past 70 years passenger airport terminals evolved from shed-hangars to the mature, crystallized model of public building. Varying functional demands following technological development are the theoretical backup of the project next to conventional rules of designing. The history of changes of the form, function, construction and symbolic meaning can be appeciative research subject on changing contemporary architecture.
