Triada pojęć: firmitas, utilitas, venustas (trwałość, użyteczność, piękno), wprowadzona przez Witruwiusza została przyjęta przez wielu późniejszych myślicieli i praktyków, stając się tradycją, która dotrwała do naszych czasów. Jednak pojęcie trwałości czy estetyki zmienia swe dotychczasowe znaczenie w obliczu nowych struktur. W przypadku adaptacji obiektów pofabrycznych następuje pewna reinterpretacja pojęć. Jednak obiekty te, które były budowane według określonych reguł, posiadają cechy uporządkowania budowli, określonych proporcji, budowane w bardzo prostych bryłach, posiadały właściwe podejście do ekonomii. Wyrażają przez to swoją tożsamość. Adaptacje ich z przeznaczeniem na nowe funkcje stwarzają możliwość przedłużenia historii oraz przywrócenia ich do dawnej świetności. Firmitas jest w tym przypadku wartością, która odżywa na nowo.
Triad of notions: firmitas, utilitas, venustas introduced by Vitruvius, has been accepted by many later thinkers and practitioners. It has lasted by the present day, becoming the tradition. However, notion of constancy or aesthetic value changes the meaning in face of new structure. In case of adaptation of post fabric objects follows new reinterpretation. However, these objects, which was built according to definite rules, features of regularization of buildings own, proportion, created in simple lumps build, they owned proper approach for economy. As result, they express their identity. Adaptation of this buldings with making new function, they make capability of extension of history and come-backs of their for old splendor. In this case firmitas is the value which revives again.
