Jednym ze zjawisk obrazujących zmiany w przestrzeni stosunków społecznych i fizycznych, dotykającym nie tylko wielkie aglomeracje i światowe metropolie, ale diagnozowanym aktualnie w miastach naszego kraju, jest problem dzieci ulicy. Zjawisko to ma charakter globalny i występuje we wszystkich systemach politycznych, gospodarczych, społecznych. Szacuje się, że na ulicach światowych metropolii przebywa aktualnie ok. 100 mln dzieci ulicy1. Przykładowo, w Niemczech jest ich od 40 do 400 tys.2, a w samym Los Angeles ok. 10 tys3.
Kim są zatem ci wyjątkowi mieszkańcy, czym różnią się od innych, jakie mają potrzeby, czego oczekują od tkanki miasta, czym sobie zasłużyli na miano dzieci ulicy?
One phenomenon illustrating changes in social and physical relationships, affecting not only huge agglomerations and the world's metropolises, but also Polish cities now is the problem of street children. This phenomenon is global and exists in all political, economic and social systems. The world's metropolises are currently estimated to have about 100 million of them1. For instance, there are from 40 to 400 thousand2 of them in Germany and in Los Angeles there are about 10 thousand such children3.
Who are these exceptional inhabitants, how do they differ from others, what are their needs, what do they expect from the city tissue, how have they come to be called street children?
