Budowane w celu wzbogacania kultury miasta scenariusze przestrzenne, komponowane sekwencje przestrzeni publicznej miasta – stanowiące przestrzenną część spektaklu życia codziennego interaktywnie z nim związaną – powinny zachęcać do odczytu tej głębszej, bogatszej w przeżycia, emocje, znaczenia warstwy niż warstwa użytkowo-funkcjonalna. Szukając okazji do przeciwdziałania ‘kryzysowi tożsamości', analizuje się podejście sprzyjające temu celowi – działanie na rzecz jakości przestrzeni publicznej miasta rozumianej jako ‘komunikatywność' ściśle związana z tożsamością miejsca: przestrzenne ‘scenariusze inspiracyjne'.
In order to enrich the culture of the city, the construction of spatial scenarios, composed sequences of the public space of a city – making the spatial part of the spectacle of everyday life interactively related to it – ought to encourage people to interpret this layer which is deeper, richer with experiences, motions and meanings than the usable and functional layer. Searching for an ‘opportunity' to counteract an ‘identity crisis', one analyzes an approach conducive to this purpose – an activity for the sake of the quality of the public space of a city understood as ‘communicativeness' closely related to the identity of a place: spatial ‘inspirative scenarios'.
