Od miasta modernistycznego po rizomatyczne – japońskie struktury metabolistyczne i postmetabolistyczne
Wariant tytułu
From the modern city to the rhizome one – japan metabolistic and postmetabolistic urban structures
Autor
Szpakowska, Ernestyna
Opublikowane w
Czasopismo Techniczne. Architektura
Numeracja
R. 105, Z. 15, 6-A
Data wydania
2008
Miejsce wydania
Kraków
Wydawca
Wydawnictwo PK
Język
polski
Abstrakt
Lata sześćdziesiąte dwudziestego wieku na gruncie japońskim to okres zarówno nagłego wzrostu gospodarczego, jak i odbudowy kraju po zniszczeniach drugiej wojny światowej. Grupa japońskich architektów, działających w tym okresie, zwanych metabolistami, a także następujących po nich postmetabolistów, odpowiedziała na powyższe zagadnienia poprzez propozycje utopijnych wizji struktur wielkoskalowych. Początkowo jeszcze w niewielkim stopniu odbiegające od utopii modernistycznych (wizja Zatoki Tokijskiej Tange, 1960), z czasem stawały się one organicznymi, heterogenicznymi systemami pozbawionymi hierarchii, kontestującymi postulaty architektury i urbanistyki klasycznej (Isozaki, City in the Air, 1967). Wizje metabolistów i postmetabolistów nie tylko odpowiadały teoretycznym modelom Christophera Alexandera („miasto-drzewo”, „miasto-kratownica”) oraz pojęciu „miasta rizomatycznego” Deleuse i Guattari, ale wykazują też bliskie podobieństwo do prac Peter'a Cook'a i grupy Archigram (miasto „plug-in”).
1960s in Japan were the years of sudden industrial growth and reconstruction of the country. The group of Japanese architects calling themselves metabolists and their successors – postmetabolists referred to the problem by creating large-scale, utopian schemes. These were initially essentialy functional and only a little more complex than a conventional modernist utopian vision (Tange's Tokio Bay, 1960) but with time developed into organic, ahierarchical system, diverse and liberated completely from notion of traditional architectural and urban principles (Isozaki's City In the Air, 1967). These metabolists' and postmetabolists' visions not only corresponded with theoretical models of Christopher Alexander (tree-city, semi-lattice city) and Deleuse and Guattari (rhizome city) but also were suprisingly similar to the works of Peter Cook and Archigram (plug-in city).
