Mieszkanie nad wodą jest szczególnym przypadkiem zamieszkiwania we współczesnym mieście. Czasami jest to koniecznością, czymś zwyczajnym, co mieszkańcy niektórych miast uznają za ugruntowaną przez codzienność. Kiedy indziej wiąże się z luksusem, na jaki mogą pozwolić sobie nieliczni. Czasami woda odkrywana jest na nowo, jako atrakcyjne do „skolonizowania” miejsce, kiedy indziej jej bliskość jest związana z koniecznością i brakiem możliwości zapewnienia sobie innego miejsca do życia. Mieszkanie takie ma liczne zalety i wady. Niekiedy woda traktowana jest jedynie jako romantyczny widok, a czasem staje się najbliższym sąsiadem. Artykuł poświęcony został porównaniu współcześnie powstających zespołów zabudowy wielorodzinnej w trzech miastach europejskich; będą to – Java w Amsterdamie, Diagonal Mar w Barcelonie i Clairon City w Dublinie.
Living by water is a specific type of residence in contemporary city. Sometimes it is a necessity, something common, regarded by citizens as traditionally established reality of everyday life. Some other time it is connected with luxury few can afford. Sometimes water is discovered once again as an attractive place to be colonized and some other time its nearness is necessary and results from the lack of possibilities to find a different place of living. This type of dwelling has both advantages and disadvantages. In some cases water is treated only as a romantic view whereas some other time it becomes the nearest neighbour. The present article compares contemporarily constructed residential complexes in three European cities – Java in Amsterdam, Diagonal Mar in Barcelona and Clairon City in Dublin
