W referacie przedstawiono wpływ czynnika czasu, wyrażonego w nawarstwianiu się artefaktów przestrzennych, ich przenikaniu się i dojrzewaniu, na śródmiejskie środowisko estetyczne człowieka. Autor wychodzi z założenia przyjmowanego tu a priori, że świadomość wpływu czynnika czasu na materię jest jedną z immanentnych, podstawowych potrzeb człowieka. Owo założenie przyjęto bez dowodu, niemniej zilustrowano powołaniem się na literaturę. Z tego założenia wyprowadzono wniosek o specyficznych wartościach tkwiących w wernakularnej tkance miasta, związanych z procesem nawarstwiania się wydarzeń i zjawisk, upływem czasu, z historią miasta i miejsca. Wywód ma charakter subiektywno-metafizyczny i nie pretenduje do rangi dowodu naukowego, co jednak uzasadniono humanistycznym charakterem tematu na pograniczu filozofii (estetyki) i architektury. Myśl przedstawiono w dwóch płaszczyznach: teoretycznej (wprowadzając tytułowe pojęcie Mnemopolis) i rzeczywistej (na przykładzie dwóch dzielnic Białegostoku).
The article touches the problem of specific esthetical consequences of passage of time, upon urban tissue. The problem is defined against a background of important, intrinsic human needs, i.e. the consciousness of time. The importance of this factor is It is proved, that omitting time factor results with faults of revitalisation efforts.
