W architekturze współczesnej isnieją tendencje które ujawniają silne związki z awangardą. Architekci powielają awangardowe dążenia i metody: poszukują nowych form, inspirują się techniką, nauką, kreują wizje przyszłości. Używają awangardowych technik: szoku, ekspresji, kolażu, kontrastu. Powinowactwo z awangardą najbliższe jest na polu formalnym: inspiracjach, transpozycjach, adaptacjach, dążeniu do abstrakcji, dekompozycji, dynamiki, ekspresji. Wiele ikon współczesnej architektury ma swoje formalne odpowiedniki wśród rzeźb i obrazów z początków minionego wieku, a także niezrealizowanych wizji architektów: ekspresjonistów, futurystów, konstruktywistów. Do czerpania z awangardy przyznają się: Zaha Hadid, Frank Gehry, Daniel Libeskind, Santiago Calatrava. Nowe gwiazdy współczesnej architektury kontynuują te tendencje, tworzą budynki o spektakularnych, ekspresyjnych formach: kryształów, pofałdowanych skorup, biomofricznych blobów. Celem jest tworzenie architektury, która będzie zaskakiwać formą, podobnie jak miało to miejsce w sztuce w czasach Wielkiej Awangardy. Współczesne tendencje określa się mianem: ekspresjonistycznych, neokonstruktywistycznych, neofuturystycznych. Twórcy wykorzystują dziedzicwto awangardy, jednocześnie godząc się z porażką wielu ważnych awangardowych idei. Wspołczesną sztukę która wybiórczo eksploruje, kopiuje i inspiruje się awangardą określa się pojęciem „postawangardy". Świat współczesnej architektury jest eklektyczny pod względem form, ale także preferowanych przez twórców technik budowania i użytych materiałów. Tendencje personalizujące, eksponowanie indywidualnego procesu twórczego uważa się za cechę charakterystyczną postawangardowej kondycji.
There are trends in contemporary architecture that reveal strong affinities to the avant-garde art and architecture. Contemporary architects copy avant-garde aspirations and methods: they look for new forms, they are inspired by technology, science, and they create visions of the future. They use avant-garde techniques: shock, expression, collage, contrast. Affinity with the avant-garde is closest in the formal field: transpositions, adaptations, striving for abstraction, decomposition, dynamics, and expression. Many icons of contemporary architecture look like sculptures and paintings from the beginning of the last century or unrealized visions of architects: expressionists, futurists, constructivists. Zaha Hadid, Frank Gehry, Daniel Libeskind, Santiago Calatrava admit to draw inspiration from the avant-garde. The new stars of contemporary architecture continue these trends, creating buildings with spectacular, expressive forms: crystals, wavy shells, and biomophonic blobs. The goal is to create architecture that will surprise with its form, just like did art in the times of the Great Avant-garde. Terms: expressionist, neo-constructivist and neo-futurist are used to describe contemporary tendencies in architecture. Arhcitects use the heritage of the avant-garde, while accepting the failure of many important avant-garde ideas. Theorists refer to contemporary art that selectively explores and copies the avant-garde as „post-avant-garde". The world of contemporary architecture is eclectic in terms of forms, but also the building techniques and materials preferred by the creators. Personalizing tendencies, exposing the individual creative process are considered a characteristic feature of the post-avantgarde condition.
