Wille burżuazji przemysłowej Katowic z przełomy XIX i XX wieku, stanowią niezaprzeczalne świadectwo dawnej tradycji kulturowej Górnego Śląska. Na terenie miasta według granic z 1865 r. (465 ha) zbudowanych zostało do 1914 r. około 18 tego typu budynków. Założenia willowo – ogrodowe składały się z reprezentacyjnego budynku mieszkalnego, ogrodu ozdobnego i użytkowego, podwórza gospodarczego z budynkami pomocniczymi. Na terenie willi znajdował się zazwyczaj niewielki zakład przemysłowy lub rzemieślniczy. Zespoły rezydencjonalno - ogrodowe do przełomu XIX i XX wieku lokalizowane były przy głównych arteriach komunikacyjnych miasta, natomiast po roku 1900 na nowo rozparcelowanych terenach położonych z dala od śródmieścia. Właściciele tych obiektów należeli zazwyczaj do klasy burżuazji przemysłowej, byli ludźmi wykształconymi (lekarz, bankier, architekt), zaangażowanymi w działalność społeczną, kulturową i polityczną (większość z nich był radnymi miejskimi oraz członkami magistratu). Kształt architektoniczny willi katowickich zależny był zarówno od upodobań estetycznych właściciela jak i osoby architekta. Katowickie rezydencje prezentują dość różnorodne spektrum stylowe, stanowiące o ich wartości materialnej - historycznej, artystycznej i naukowej.
Villas of the industrial bourgeoisie in Katowice from the turn of the century are an undeniable evidence of the Upper Silesia's old cultural heritage. Within the city area, according to the borders in 1865 (465 ha), about 18 buildings of this type were built until 1914. Residential-garden establishments consisted of a representational house, a decorative and usable garden, and a farmyard with facilities. In the villa area there was usually a small industrial plant or a crafts workshop. Until the turn of the 19th and 20th century residential-garden complexes were located by the main roads of the city, and after 1900 on newly parcelled out lots, far from the city centre. The owners of these buildings were usually of industrial bourgeoisie, people with good education (doctors, bankers, architects), involved in social, cultural and political activities (most of them were city counsellors or municipality members). The architectural shape of Katowickie villas depended both on the aesthetic fancy of the owner and the architect. Katowickie residencies represent a fairly varied spectrum of styles, which defines their material-historical, artistic and scientific value.
