Celem pracy jest ukazanie metafory jako kategorii stylistycznej przynależnej utrwalonej i autonomicznej tradycji obrazowania architektonicznego. Punktem wyjścia dla opracowania stało się odwołanie w sposobie opisu metafory do ogólnie przyjętego zakresu definicji używanych w naukach i teoriach językowych. Opracowanie jest również próbą określenia metafory w architekturze jako zjawiska tropicznego związanego ze świadomym i celowym działaniem stylistycznym. Za pomocne dla analizy uznano te klasyfikacje, które wynikają z funkcji podobieństwa, kontekstu, stopnia domniemania i innych ważnych czynników decydujących o formalnym zaistnieniu metafory. Zakres pracy ustanawiają typy architektury antropomorficznej, metafory maszyny (metafora statku i technomorfizm), metafory formy historycznej, funkcja dosłowności formalnej, metaforycznego przeskalowania, metaforyczna rola nazwy dzieła i rysunku architektonicznego.
Klasyfikacja PKT
640900 Teoria architektury
640800 Projektowanie architektoniczne. Kształtowanie form architektonicznych, elementy i środki kształtowania
