This paper is an attempt to present views (ideas, observations, thoughts) and dreams of the youth interested in urban planning connected with public spaces. Students state that public space for the youth, as well as for other users, should have its own unique atmosphere, appropriate colours, good proportions and connections with the surroundings. They should also emanate with the beauty of designed forms and materials. However, there are specific features of the space which are of most interest to the youth. Young people value “architectural jokes”. They dream about a possibility to meet in a group, in open spaces with places to sit, which are organized in a way that is suitable for them. People of this age appreciate public spaces with frontages which give them a feeling of shelter and privacy. They accept traditional ways of spending free time e.g. those offered by catering services, as long as the service is compatible with the surrounding architecture and composition that is cohesive with the surroundings. The youth dream about the introduction of new technological solutions to urban planning as well as innovative and partly interactive public spaces. They want to use green areas which would take them to a different, non-urbanized world where they could feel a mysterious atmosphere.
Artykuł jest próbą przedstawienia poglądów (idei, spostrzeżeń, refleksji) i marzeń dzisiejszej młodzieży, zainteresowanej urbanistyką, na temat przestrzeni publicznych. Studenci sądzą, że przestrzeń publiczna dla młodzieży, tak samo jak i dla innych użytkowników, powinna mieć swój niepowtarzalny klimat, odpowiednią paletę barw, dobre proporcje i powiązania z otoczeniem, emanować pięknem zaprojektowanych form i użytych materiałów. Są jednak specyficzne cechy przestrzeni, które szczególnie podobają się młodym. Młodzi cenią żarty architektoniczne. Marzą o możliwości spotykania się w grupie w przestrzeniach otwartych z miejscami do siedzenia, zorganizowanymi w im odpowiadający sposób. Doceniają przestrzenie publiczne z pierzejami dającymi poczucie schronienia i prywatności. Akceptują tradycyjne sposoby spędzania wolnego czasu, np. oferowane przez usługi gastronomii, ale pod warunkiem lepszego zespolenia form tych usług z otaczającą architekturą oraz kompozycji spójnej z otoczeniem. Marzą o wcieleniu nowoczesnych rozwiązań technicznych w urbanistykę miasta oraz o innowacyjnych, a nawet częściowo interaktywnych przestrzeniach publicznych. Pragną korzystać z terenów zielonych, które przenosiłby ich w inny, niezurbanizowany świat – działały na zasadzie kontrastu, stwarzały klimat tajemniczości.