Dzieło Witruwiusza w istocie nie jest traktatem teoretycznym, ale praktycznym. Celem autora jest zapewnienie pomocy w ocenie dzieł zbudowanych i projektów. Rozprawa potencjalnie służy więc krytyce architektury. Chociaż w epoce Witruwiusza nastąpił rozkwit satyry, sam autor nie wykorzystuje tej formy krytyki. Artykuł przedstawia przykład możliwości realizacji satyry środkami architektonicznymi i omawia jej potencjał jako swoistego narzędzia krytyki architektury.
Vitruvius’ treatise in fact is not a theoretical work, but a practical one. Its aim, defined by the author, is to help evaluation of building and projects. The potential of his work is then in architectural criticism. Although it is in his times, that satire as literary category came to flourish, Vitruvius does not use this means of criticism. The paper presents an example of architectural satire through design, a form of criticism specific to the domain of architectural profession.
