Abstract:Na do początku XX wieku na Górnym Śląsku przy wielu rozwijających się kopalniach i hutach wznoszono robotnicze osiedla mieszkaniowe. Jednym z zachowanych w oryginalnym kształcie jest Nikiszowiec. Jego nazwa pochodzi od szybu Nickisch, jednego z czternastu w kopalni Giesche. Zaprojektowane zostało przez Emila i Georga Zillmannów z Charlottenburga.
Abstract:W traktacie Witruwiusza znajdują się znamienne wskazania koniecznej wszechstronności i szerokiego wykształcenia architekta. Przydatne architektowi umiejętności i wiadomości ulegają ewolucji. Obecnie na znaczeniu zyskują aspekty ekonomiczne, a techniczne ulegają radykalnej rozbudowie. Architekt sam nie jest obecnie w stanie opanować wszystkich dyscyplin współtworzących architekturę. Jego rolą jest kierowanie interdyscyplinarnym zespołem, tak by doprowadzić do realizacji swojej wizji przestrzennej i estetycznej, stworzonej w oparciu o wiedzę i doświadczenie.
Abstract:Dzisiaj architektura winna być nośnikiem także innych, dodatkowych wartości, niż te, które zawarte są w witruwiańskiej triadzie – użyteczność, trwałość, piękno. Oprócz wywoływania emocji i wrażeń winna być reakcją na problemy współczesnego miasta i jej mieszkańców.
Abstract:Vitruvian theory tries to convey an experience by simplifying reality into concepts that can hardly be understood in isolation. The article referes to the pedagogical nature of the treatise as the base of contemporary architectural education. Simultaneously the publication gives opportunity to present its author’s work – Endless City – his last “empooling”, as he sais.
Abstract:Esej stanowi część większej całości pt. Listy do Witruwiusza. Mówi związkach teorii architektury wyłożonej w De architectura libri decem z popularnym wśród elit Rzymu światopoglądem stoickim będącym jednym z fundamentów kultury europejskiej. Stoi na stanowisku, że traktat Witruwiusza dzięki oparciu teorii architektury na sprawach elementarnych dla istnienia człowieka na świecie, jest źródłem ponadczasowych idei zawodu.
Abstract:Refleksja nad teorią Witruwiusza we współczesnym kontekście i idea łączenia koncepcji tego dzieła z nową praktyką projektową rodzi wiele pytań. Jedno z nich dotyczy egzystencji piękna, wdzięku, harmonii, ładu, proporcji celowości i trwałości w architekturze oraz dylematów współczesnego architekta poszukującego własnego sposobu dotarcia do tych wartości lub odejścia od nich. Tekst jest próbą opisu tego zagadnienia.
Abstract:Sześć elementarnych pojęć planowania architektonicznego według Witruwiusza. Czym trzeba było się kierować podczas powstawania kompozycji architektonicznej. W przeciwieństwie do pojęcia/rozumowania projektowania w naszych czasach. Czyli nie chodzi tutaj o dosłowne przyjęcie/przeniesienia z szerokiego spektrum historycznych motywów/wzorów, lecz o przeniesienie a wiec transponowanie na podstawie interpretacji znalezionych przekonań.
Abstract:Witruwiusz działał w skali nieporównywalnie mniejszej niż współcześni architekci, a jednak stwierdzenia zawarte w dziele O architekturze ksiąg dziesięć wydają się mieć charakter ponadczasowy. Analizując zasady projektowania zrównoważonego możemy dostrzec ciekawe zbieżności pomiędzy poglądami Witruwiusza i współczesnych nam architektów, z uwzględnieniem oczywiście wszystkich różnic i uwarunkowań cywilizacyjnych, w tym przede wszystkim możliwości technologicznych.
Abstract:After treatises and handbooks it was a turn of maps and manifestos to become a design method. A scientific nature is the basic attribute of any theorization and it is closely associated with analysis. In the course of time, however, analysis started to be identified as a design process while it is a part of a design. Our reaction on its complexity was the rigidity of cognitive structures which crystallized from the fluidity of the process into protocols, catalogues, lists, charters… that we do not control anymore.
Abstract:Witruwiańskie zasady: firmitas, utilitas, venustas, wciąż zachowują całą swoją aktualność. Tytuł tego artykułu, W stronę krajobrazu, kieruje uwagę na aktualne narzędzia projektowania architektonicznego, w wyraźnie sposób różniące się od idei przestrzeni. Rozważany tu nowy paradygmat rozważa ideę „krajobrazu” jako zamiennika idei „przestrzeni”, można by rzec – zamiennika reguł kartezjańskiej i euklidesowej geometrii (idei wyjątkowo całościowych na tle współczesnej złożoności i niepewności).
