Wyobrażony świat Oswalda Mathiasa Ungersa, podporządkowany ścisłym zasadom geometrii i zamknięty w czystym białym pudełku domu własnego w Kolonii stał się dowodem na istnienie współczesnej architektury poszukującej porządku i opartej na rygorystycznych zasady kompozycyjach.
Można to uznać za kontynuację myśli Witruwiusza, który według „obliczalnych” zasad jak proporcje, geometria, moduły chciał mierzyć piękno budynku.
Imagined word of Oswald Mathias Ungers, subordinated to precise rules of geometry and closed in pure, white box of his own house in Cologne becomes a proof for contemporary architecture looking for order and based on rigorous compositional rules. It can be considered as a continuation of Vitruvius’ thought, who according to “countable” rules as proportions, geometry, modules measured beauty of the building.