Accuracy and efficiency of analysis carried out thanks to the FEM method mainly depends on the quality of discrete model. That is why there are many tools used in practice to create discrete models. The most often are used tools using models of h- and p-elements. The characteristic feature of discrete models using h-elements is approximation of continuous field by linear functions, or second order polynomials. In case of discrete models using p-elements approximation is carried out using higher order polynomials, which allows automatic and good mesh adaptation on these models.
In the article there were presented examples of creating discrete models using h- and p-elements and illustrated differences between discrete models created using both kinds of methods. Additionally, there was presented mesh adaptation process on discrete models made by p-elements.
Efektywność i dokładność analiz prowadzonych z zastosowaniem MES zależy głównie od jakości modelu dyskretnego. Dlatego też jest wiele narzędzi służących do tworzenia modeli dyskretnych stosowanych w praktyce, z których najczęściej używane są narzędzia wykorzystujące modele elementów typu h oraz typu p. Cechą charakterystyczną modeli dyskretnych wykorzystujących elementy typu h jest to, że aproksymują ciągłe pole funkcjami liniowymi bądź też wielomianami stopnia drugiego. W przypadku modeli dyskretnych wykorzystujących elementy typu p aproksymacja przeprowadzana jest z zastosowaniem wielomianów wyższego rzędu, co pozwala na automatyczną i dobrą adaptację siatki na tych modelach.
W niniejszym artykule przedstawiono przykłady tworzenia modeli dyskretnych z użyciem elementów typu h i p oraz pokazano różnice występujące w modelach dyskretnych wykonanych za pomocą tych metod. Pokazano również proces adaptacji siatki na modelach dyskretnych wykonanych elementami typu p.
