Cmentarze stanowią specyficzną grupę założeń ogrodowych, których celem jest zachowanie i przywoływanie pamięci. Kształtowane w różnych epokach, w różnych rejonach i pod wpływem różnych kultur stanowią zawsze ważny, łatwo rozpoznawalny element krajobrazu, podkreślający odrębność i wyjątkowość miejsca. Jako obiekty ogrodowe podlegały modom i tendencjom kształtowania przestrzeni, ale także i detalu architektonicznego. Wyjątkową rolę odgrywa w nich symbolika. Specyfiką założeń sepulkralnych, ich elementem wspólnym, mimo całej ich różnorodności, jest czytelne wykorzystanie melancholii i zadumy związanej z przemijaniem, odchodzeniem i stratą, jakiej doświadczamy wraz z odejściem naszych bliskich. Bogactwo rozwiązań obiektów sepulkralnych ściśle powiązane jest z religią, kulturą i obyczajami. Historyczne obiekty cmentarne, jako ważny składnik krajobrazu kulturowego, poddawane są działaniom ochronnym, bez których trwanie tych ogrodów nie byłoby możliwe.
Cemeteries are a specific group of garden complexes, whose purpose is to preserve and recall memory. Formed in different epochs, in different regions and under the influence of different cultures are always important, easily recognizable element of the landscape, emphasizing the separateness and uniqueness of the place. Gardening as objects subject to fashions and trends shaping the space, but also the architectural detail. Special role in their symbolism. The specificity of the assumptions sepulchral, their common element in spite of their diversity is a clear use of melancholy and reflection related to the temporal, of abandonment and loss, we experience the passing of our loved ones. The variety of solutions sepulchral objects, is closely linked with religion, culture and customs. Historic cemetery property as an important component of the cultural landscape are subjected to protective measures, without which the continuance of these gardens would not be possible.
