Przemijanie architektury jest paradoksem. Budowle wznosimy z założeniem ich trwałości. Nadajemy im znamiona ponadczasowości. W rzeczywistości architektura ulega permanentnym przeobrażeniom, które obejmują jej wymiar materialny oraz znaczeniowy. Istnienie architektury obrazują sekwencje transfiguracji. Dokonują się one zarówno w kształtach wyobrażeń idei-koncepcji, w fizycznych formach budowli, a także w postaciach zapamiętanych idei-mitów – od projektu aż po kres ich trwania w naszej świadomości.
A transience of the architecture is a paradox. We erect the buildings, which are meant to be durable, and give them the signs of timelessness. In reality, the architecture yields permanent transformations, which include its material and semantic dimensions. An existence of the architecture is illustrated by the sequences of transfigurations. They are accomplished in the shapes of idea-concept imaginations, in the physical patterns of buildings and in the forms of memorized idea-myths – from a design until the end of their lifetime in our consciousness.
PKT classification
640000 Architektura
Department
Zbiory cyfrowe BPK
License
Licencja PK. Brak możliwości edycji i druku.
Access rights
Zasób dostępny dla wszystkich
Cookies or other similar solutions are used on the page. Take a look at privacy policy to get to know the details.
