Dla percepcji architektury forma ma znaczenie dominujące. Pokrewieństwo formalne tworzy styl. Za formą często kryją się decyzje z obszaru funkcji, konstrukcji…, ściśle związane z poziomem rozwoju cywilizacyjnego. Forma to nie jedynie ukształtowanie przestrzenne, które zresztą jest nie tylko wynikiem wyobraźni. Stąd osadzenie stylu w czasie; ich chronologiczne następstwa. A w obrębie szczególnego stylu – formowanie się, wiek dojrzały i zanik.
Perception of architecture is dependent on the form. Formal affinity molds the style. But frequently, behind the style stand decisions concerning function, construction…, closely bound to level of civilization. The form is more than architectural space; which, besides, is not only the effect of imagination. Hence, the settlement of the sty- le in time, their chronological succession. And within the respective style – its formation, maturity and decay.
