The experience of inhabiting is one of the most important elements and links in the human system of values. Places shape one's identity, affect everyday behaviour and evaluation. They also shape social and cultural standards and rules Being attached to one's place of living was already known in folk culture, where home, as the most intimate space, was associated with the features of sacrum. Everything from the outside was related to chaos, being different and unfamiliar. Contemporary thinking about inhabiting, as contrary to the traditional one, must be analysed as an inseparable, integral relation of the intimate living space with the surrounding area. The space “for everybody” – streets, parks, squares are irrefutable and unquestionable elements of everyday existence. However, those spaces very often cause the feeling of unfamiliarity and alienation since they lack urban integrity, order and they are often planned unrealistically, having no connection with the present social and cultural conditions. Present conditions, the style and the cost of living lead to taking measures aiming at adaptation and controlling the spaces of inhabitation so that the inhabitants could feel “at home”.
Doświadczanie zamieszkiwania jest jednym z najważniejszych ogniw w systemie wartości człowieka. Miejsca kształtują ludzką tożsamość, mają wpływ na powszednie zachowania, oceny oraz wyznaczają swoiste normy i reguły społeczno-kulturowe. Przywiązanie do swego miejsca na ziemi znane było już w kulturze ludowej, w której dom, jako najbardziej intymna przestrzeń utożsamiany był z cechami sacrum. Wszystko, co znajdowało się poza nim, wiązało się chaosem, innością i obcością. Dzisiejsze myślenie o zamieszkiwaniu, w odróżnieniu od tradycyjnego, należy rozpatrywać w nierozerwalnej relacji intymnej przestrzeni mieszkalnej, z tym, co dookoła. Przestrzeń „dla wszystkich” – ulice, parki, place są bowiem niezaprzeczalnym składnikiem codziennego funkcjonowania. Niejednokrotnie jednak przestrzenie te poprzez brak spójności urbanistycznej i ładu, rozplanowanie w oderwaniu od uwarunkowań socjalnych i kulturowych, często wywołują poczucie obcości i braku bezpieczeństwa. Współczesne warunki, styl i koszt życia pobudzają do podjęcia działań zmierzających do adaptacji i opanowania przestrzeni zamieszkiwania tak, by mieszkańcy jako użytkownicy czuli się w niej jak „u siebie”.
