Witruwiańskie zasady: firmitas, utilitas, venustas, wciąż zachowują całą swoją aktualność. Tytuł tego artykułu, W stronę krajobrazu, kieruje uwagę na aktualne narzędzia projektowania architektonicznego, w wyraźnie sposób różniące się od idei przestrzeni. Rozważany tu nowy paradygmat rozważa ideę „krajobrazu” jako zamiennika idei „przestrzeni”, można by rzec – zamiennika reguł kartezjańskiej i euklidesowej geometrii (idei wyjątkowo całościowych na tle współczesnej złożoności i niepewności).
The Principles Vitrurianos: firmitas, utilitas and venustas, they are obsolete at present. “Towards the Landscape” title of this article tries to confront the current instruments of the architectural project that differs glaringly from the “idea of the space “. The new paradigm that we offer confronts the concept of “landscape” as substitute of the idea of “space”, that is to say, it replaces the rules of the Cartesian and Euclidian geometry (concepts excessively totalizator in the complexity and contemporary uncertainty).
