Przedmiotem dysertacji jest analiza zjawiska rytmu, jako elementu kreacji formy architektonicznej. Zakres pracy obejmuje dzieła współczesne, lecz dla pełnego przedstawienia zagadnienia, przedstawiono odniesienia do przeszłości, dla udokumentowania ciągłości rytmu oraz odwołano się do innych sztuk plastycznych i muzyki. Metoda badań została wyznaczona przez cel i tezę. Praca poprzedzona została wprowadzeniem historyczno-teoretycznym. Oparta została o, przyjęty przez autora, podział rytmów, wynikający z teorii muzyki i powszechnie znanych odmian rytmów, jako elementu kompozycji oraz innych opracowań dotyczących kompozycji architektonicznej, niebędących konkretnym odpowiednikiem wśród literatury, a dodałyby wiele w tym temacie. Przyjęty podział został wzbogacony o znaczący rozdział, dotyczący zasad kanonu rytmicznego w architekturze i sztuce na przestrzeni wieków. Pracę wieńczą wnioski końcowe dotyczące istoty zjawiska rytmu w budowaniu świata architektury we współczesnym świecie. W wielu kierunkach i stylach architektury, szczególną metodą kreowania kompozycji architektonicznej jest rytm miarowy. Przytoczone przykłady dzieł potwierdzają, że proste rytmy stanowią wielki wkład człowieka w naturalny porządek. Nie istnieje jeden rytm. Przyjęto grupowanie świata architektury w czterech zbiorach: 1. Rytmy proste, miarowe. 2. Rytmy akcentowane, toniczne. 3. Rytmy zróżnicowane. 4. Rytmy swobodne.
The subject of the dissertation is the analysis of the phenomenon of rhythm as an element of the creation of an architectural form. The scope of the work includes contemporary works, but to fully present the issue, references to the past are presented, to document the continuity of rhythm, and references are made to other arts and music. The research method was determined by the aim and thesis. The work was preceded by a historical and theoretical introduction. The work was based on the author’s division of rhythms resulting from the theory of music and commonly known varieties of rhythms as an element of composition, as well as other studies on architectural composition, not being a specific counterpart in literature, but would add to the topic. The adopted division was enriched with a significant chapter on the principles of the canon rhythmic in architecture and art over the centuries. The work is crowned with final conclusions on the essence of the phenomenon of rhythm in building the world of architecture in the contemporary world. In many directions and styles of architecture, a particular method of creating an architectural composition is the regular rhythm. The above-mentioned examples of works confirm that simple rhythms constitute a great contribution of man to the natural order. There is no single rhythm. The world of architecture has been grouped into four sets: 1. Simple and measured rhythms. 2. Stressed and tonic rhythms. 3. Differentiated rhythms. 4. Free rhythms.
