„Sercem” Krakowa dla krakowian zawsze był Wawel jako miejsce dominujące, na wzgórzu, święte, symboliczne i bezpieczne. Dziś częściej myślimy o Rynku Głównym jako o centrum wspólnotowym. Gdziekolwiek jednak to miejsce by przenosić, zgodnie z przemianą dziejową, nie struktura urbanistyczna czy sama architektura jako dzieło twórczego architekta będą decydować o tym, gdzie płonie zarzewie ruchu poruszającego organizm miejski. Do ożywienia miasta niezbędny jest sam człowiek z gorącym bijącym sercem i odkrywczym intelektem. Sam zabytek bez żywego odbiorcy również nie przemówi. Dobrej architekturze pozostaje rola tła i opiekuna dla równoczesności wydarzeń, a gradacja ich ważności również należy do człowieka.
"The heart of the city" for the inhabitants of Kraków has always been Wawel as a dominant, sacred, symbolic and secure place situated on top of a hill. Today we often think of the Main Market Square as the communal center of the city. Yet, wherever we decide to move this place, in accordance with the historic change, it is not the urban structure or the architecture itself, as the work of a creative architect that will decide about where the embers of the movement that set in motion the urban organism are burning. The monument itself, without a living recipient will not speak out either. Good architecture plays the role of the background and guardian for the simultaneousness of events while the gradation of their importance also depends on man.
